Wybór wydarzenia

Godzinne zajęcia jogi w Muzeum Emigracji w Gdyni. Prowadzenie: Katarzyna Sołczyńska

EWA CIENIAK

Pomysł na projekt „Plamy i Przyjaciele” przyszedł do mnie pod wpływem refleksji na temat bycia przy stole, obaw o zachowanie czystości, zwłaszcza będąc w „gościach” – bo tego jesteśmy uczone/uczeni od dziecka. Takie są tzw. standardy.

A co, jeśli zdarzy się, że coś wylejemy? Albo nasz kubek zostawi ślad po kawie, herbacie, kompocie? Lub z talerza z zupą pomidorową wychlapiemy coś niecoś obok niego, na obrus właśnie?

Często włącza się wówczas niepokój, obawa, skrępowanie, wstyd. Dlaczego?

Przecież to tylko obiekt, tkanina, jasne – czyjaś, ale chyba podobnie mamy z własnymi. Plamy chcemy natychmiast usunąć. Zapomnieć o nich. Wypieramy je – także ze świadomości. Pomyślałam – w kontrze do tej chęci nieskazitelności, czystości – o tym, że chciałabym, by ślady naszego kontaktu z obrusem, ślady naszej obecności, ślady spotkania - były celebrowane.

Zapragnęłam, by można się było im przyglądać, rozmawiać o nich, bo być może niosą jakieś nowe, ważne treści. Także o byciu razem. Uczestniczeniu we wspólnocie. Byciu w gościach, siedzeniu przy jednym stole, posilaniu się. Z takim właśnie byciem „w gościach” kojarzę bycie emigrantką, emigrantem.

Jak wówczas „należy” się zachować? Czy w ogóle coś takiego jak „należy” jest stanem „otwierającym”, zapraszającym do współuczestniczenia w Byciu. Dzieleniu się sobą nawzajem. Od tych pytań był już tylko krok do… wzięcia plam na tak zwany warsztat. A dokładniej warsztaty hafciarskie.:)

Przypomniałam sobie o znanym niemal wszystkim teście Rorschacha. Ten test poprzez plamy wyzwala skojarzenia, wyciąga na powierzchnię znaczenia. Mogą być początkiem rozmowy o sobie, o swoim przeżywaniu, tu w przypadku projektu „Plamy i Przyjaciele” – o przeżywaniu doświadczenia bycia na emigracji. O tym jak się odnaleźć w takiej sytuacji. Co się dobrego, czasem trudnego wówczas wydarza? I czy potrafimy i chcemy to doświadczenie wykorzystać, żeby stać się bardziej świadomymi siebie i otaczającej nas rzeczywistości – Osobami?

Dlatego chcę zaprosić Was wszystkich do wspólnego, ale i indywidualnego tworzenia, rozmawiania, dzielenia się swoimi doświadczeniami.

I do HAFTOWANIA!

W ramach warsztatów na kawałku lnu z użyciem farb do tkanin stworzycie kompozycję z plam w kolorach nawiązujących do różnych potraw, posiłków, napoi. Wyzwolone nimi skojarzenie narysujecie na tej kompozycji, a następnie wyhaftujecie. W trakcie procesu haftowania Każda z Uczestniczących w warsztatach Osób – opowie o tym, co zobaczyła w plamie stworzonej przez siebie i jakie to uruchomiło skojarzenia, jakie refleksje. Także – jak ją/jego to inspiruje do działania. A jeśli tak, to do jakiego działania?

Bardzo Serdecznie Was zapraszam!

Ewa Cieniak

Udział w spotkaniu jest nieodpłatny, a dla komfortu wspólnej pracy zachęcamy do wcześniejszego pobrania bezpłatnej wejściówki. Jeśli ktoś tego nie zrobi, nadal może przyjść – postaramy się włączyć go do działań, o ile pozwolą na to miejsca i materiały.

MARTA SHURPAKOVA:

„ Warstwy”

Moja pracownia będzie zaproszeniem do odkrywania warstwowości, zarówno w tkaninie, jak i w ludzkich doświadczeniach. Materiały nakładane na siebie tworzą nowe faktury i znaczenia: potrafią otulić, ochronić, zakryć, ale i odsłonić.

Obrus, nad którym wspólnie pracujemy, jest sam w sobie warstwą - przykrywa stół, zabezpiecza go, a jednocześnie nadaje charakter spotkaniu. Na obrusie gromadzą się przedmioty, posiłki i gesty.

W pracowni będziemy łączyć różne fragmenty tkanin, zszywać je i naszywać na siebie, a także filcować na sucho, tworząc miękkie, wielowarstwowe struktury. Każdy otrzyma kawałek materiału-bazy, który stanie się przestrzenią do eksperymentowania.

Zapraszam uczestników do aktywnego współtworzenia tej opowieści poprzez przyniesienie własnych materiałów: starych koszul, serwetek, obrusów, fragmentów pościeli. Każdy z tych przedmiotów niesie w sobie ślad codzienności i intymności, a włączony do wspólnej pracy staje się czymś więcej: elementem nowego domu, w którym spotykają się różne historie. Przyniesiona koszula może stać się częścią innej opowieści, serwetka - fragmentem nowej warstwy, a wspólny obrus - przestrzenią wymiany i gościnności.

Udział w spotkaniu jest nieodpłatny, a dla komfortu wspólnej pracy zachęcamy do wcześniejszego pobrania bezpłatnej wejściówki. Jeśli ktoś tego nie zrobi, nadal może przyjść – postaramy się włączyć go do działań, o ile pozwolą na to miejsca i materiały.

Podane przy zakupie biletów widełki czasowe oznaczają przedział godzinowy, w jakim należy wejść na teren wystawy stałej.
Na wystawę stałą można wejść najpóźniej na godzinę przed jej zamknięciem, tj. wt. do godz. 19.00, śr.-nd. do godz. 17.00.

Po wejściu na teren wystawy można zwiedzać maksymalnie do godziny jej zamknięcia.
Prosimy jednak zwrócić uwagę, iż przewidywany czas zwiedzania wystawy stałej wynosi 1,5 - 2 godz.